روغنهای اساسی و ترکیبات آنها در مواد آرایشی - یک بررسی مهم
چکیده
روغنهای اساسی به دلیل تنوع در خواص آنها ، در محصولات آرایشی و بهداشتی و عطرها و محصولات خانگی وابسته به آن زیاد است اما عمدتا به دلیل بوی دلپذیرشان است. ترکیب این مخلوط های پیچیده طبیعی فرار ممکن است بسته به کیفیت مواد گیاهی که از آنها به دست آمده و روش استخراج که از آنها بدست آمده است متفاوت باشد. این عوامل همچنین در اطمینان از استفاده بی خطر از روغنهای اساسی در محصولات مراقبت شخصی مهم هستند. از آنجا که آنها حاوی ترکیباتی با ساختار شیمیایی متنوع و اثرات آن هستند ، ممکن است حساسیت و تحریک پوست و سایر علائم پس از کاربرد آنها بوجود آید. اگرچه روغنهای اساسی هنگامی که در غلظت های کم مورد استفاده قرار می گیرند ، ایمن و غیر سمی تلقی می شوند ، اما ادبیات علمی موجود نشان می دهد که روغنهای اساسی و ترکیبات آنها ممکن است دارای یک آلرژی قوی باشند. این بررسی بر روی عوارض جانبی و درماتیت تماسی آلرژی ناشی از اسانسهای منتخب و ترکیبات منفرد آنها در محصولات آرایشی تمرکز دارد و خلاصه ای از داده های جدیدترین ادبیات علمی است.
کلمات کلیدی: فعالیت؛ آلرژی؛ درماتیت تماسی؛ عطر؛ اثرات جانبی؛ آئین نامه
1. معرفی
روغنهای اساسی و همچنین ترکیبات جدا شده آنها به طور گسترده در محصولات آرایشی مورد استفاده قرار می گیرند زیرا مزایای مختلفی را ارائه می دهند. فعالیتهای بیولوژیکی آنها از مسکن ، ضد عفونی کننده ، ضد می ، ضد نفخ ، ادرار آور ، اسپاسمولیتیک گرفته تا هایپرممیک و تحریک کننده است. دلیل اصلی استفاده آنها در لوازم آرایشی عطر و بوی دلپذیر آنها است. اسیدهای چرب ، روغنهای چرب و سورفاکتانتهای مورد استفاده در فرآیند تولید محصولات آرایشی اغلب عطر و بوی نامطبوعی از خود نشان می دهند. از این رو مخلوط های عطر موثره به منظور پوشاندن آن به این محصولات اضافه می شوند. اگر چنین کالایی به صراحت با عنوان "عطر بدون علامت" ، "بدون عطر" یا "عطر بدون عطر" نشانه گرفته شود ، می توان فرض کرد که حاوی مواد شیمیایی رایحه است.
انواع محصولات آرایشی و بهداشتی و شخصی در بازار به منظور پاکسازی ، تغذیه ، زیباسازی و عطر سازی بدن انسان به منظور محافظت و حفظ وضعیت بهتر بدن و ارتقاء جذابیت آن در بازار وجود دارد. مقررات آرایشی و بهداشتی اتحادیه اروپا (مقررات (EC) شماره 1223/2009) مواد آرایشی را اینگونه تعریف می کند: "هر ماده یا مخلوطی که قرار است در تماس با قسمتهای مختلف خارجی بدن انسان قرار گیرد (اپیدرم ، سیستم مو ، ناخن ، لب و اندام تناسلی خارجی) ) یا با دندانها و غشاهای مخاطی حفره دهان با منظره ای منحصراً یا عمدتاً برای تمیز کردن آنها ، عطر و ادکلن آنها ، تغییر شکل ظاهری ، محافظت از آنها ، نگه داشتن آنها در وضعیت مناسب و یا تصحیح بوی بدن ». [2]
با توجه به تأثیر ضد می و ضد قارچ روغنهای اساسی ، آماده سازی های آرایشی مانند کرم ، ژل و پماد ها در صورتی که حاوی یک روغن ضروری یا یک ترکیب واحد به عنوان یک عامل فعال باشند ، وماً به ماده نگهدارنده شیمیایی اضافی احتیاج ندارند (به عنوان مثال ، روغن رزماری ، روغن اکالیپتوس. ) [3]
روغنهای اساسی به طور عمده از مولکولهای لیپوفیلی ، کوچک و غیر قطبی تشکیل شده اند. آنها به راحتی می توانند در پوست نفوذ کرده و اثرات آن را آشکار کنند. فریدل و همکاران [4] میزان خون و پلاسما 1،8-سینولول را در انسان پس از استفاده از پوست در مقایسه با استنشاق تعیین کردند. این ترکیب نه تنها در اوایل پس از استنشاق ظاهر می شود بلکه سطح خون و پلاسما نیز در این شرایط تقریبا ده برابر بیشتر بود. این نتایج می تواند به دلیل تجمع 1،8 سی سینول در بافت چربی پس از استفاده از پوست باشد. در محصولات آرایشی ، غلظت ترپنوئیدها بسیار کم است و بنابراین به نظر می رسد با توجه به این یافته ها ، اثر دارویی بسیار بعید است. اما از آنجا که اهمیت روزافزون روغنهای اساسی در محصولات دارویی و آرایشی به رسمیت شناخته شد ، لوسیا مونته نگرو و همکاران [5] اثرات موضعی روغن رزماری را در هیدراتاسیون پوست و خاصیت ارتجاعی پوست در افراد مورد بررسی قرار دادند. در این مطالعه دو نوع کاربرد روغن رزماری مورد مقایسه قرار گرفت: یک ژل حاوی اسانس رزماری آزاد و یک ژل دیگر حاوی نانوذرات لیپیدی پر شده از اسانس رزماری. نتایج مطالعه نشان داد که نانوذرات لیپید حاوی روغن از پوست کم آبی با خاصیت ارتجاعی ضعیف سود بیشتری دارند. Van Vuuren و همکارانش [6] اثر ضد می بالای اسانسهای منتخب را در برابر طیف گسترده ای از پاتوژن های پوستی نشان دادند.